Kötü Olay,Sonuç:Ezilen Bir Parmak :D

Bugün gayet iyi geçerken dershane dönüşü arabadan çıktım.Yıldızlara bakiyim dedim.Tabi ben aşırı zeki zekamı kullanarak aynı zamanda araba kapısını da kapatmaya çalıştım ve olan oldu.Parmağım kapının arasında sıkıştı.Önce anlamadım.Bu acı nereden geliyor diye bir duraksama oldu bi 10 saniye filan.Sonra anladım parmağımın sıkıştığını.Hemen kapıyı açmaya çalıştım.Neyse ki hemen açıldı.Benim korktuğum annem arabayı kilitlediyse de kapı açılmazsaydı.şansım varmış ki açıldı.

Sonra ben acıyı pek belli etmemeye çalıştım.
"Annee,parmağımı sıkıştırdım ! "
"Nee?!"
"Tamam anne pek bişi yok gibi."
"Gel bi içerde bakarız,ışıkta."


Annem de hemşire ya bana yok tırnağın düşebilir yok çok acır.Sözde beni gerçeklerle yüzleştiriyor.Benimde en korktuğum şey tırnağımın çıkması.O ne kadar iğrenç bir şey öyle.Tırnağın çıkıyor sonra yerine yeni tırnak çıkana kadar orası saf et.En azından benim hayal ettiğim bu.

Sonra babam gelince hastaneye gittik.Babamın çalıştığı hastanenin bizim oradaki kurumuna.Orası da yeni açıldı.Gittik.2 kere röntgen çekmeye çalıştılar.İkincide de olmayınca gidelim bari dedik.

Ve şu anda evdeyim.Ağrı kesici içtikten sonra zonklama baya bir azaldı.Hadi hayırlısı :)